81. rocznica katastrofy bombowca B-17 „Popcorn Fort” – wspólnie uczciliśmy pamięć amerykańskich lotników
2 czerwca 2025 roku w okolicach wsi Dębsko, odbyły się uroczystości upamiętniające 81. rocznicę katastrofy amerykańskiego bombowca B-17 „Popcorn Fort”, który został zestrzelony przez niemiecką obronę przeciwlotniczą 29 maja 1944 roku. Właśnie w tym miejscu, gdzie dziś gromadzimy się w zadumie, doszło do tragicznego zdarzenia, w wyniku którego trzech z dziewięciu członków załogi samolotu zginęło, a pozostali zostali wzięci do niewoli.
Dzisiejsze spotkanie było wyrazem naszej wdzięczności i pamięci o tych, którzy oddali życie, walcząc o wolność i pokój w Europie. W uroczystościach udział wzięli żołnierze Armii Amerykańskiej oraz żołnierze Centrum Szkolenia Bojowego Drawsko, którym przewodniczył komendant – płk Krzysztof Duda. Obecni byli również: Burmistrz Kalisza Pomorskiego Pan Krzysztof Kurowski, Zastępca Burmistrza Pan Radosław Czapek, Przewodnicząca Rady Miejskiej Pani Grażyna Kowalska, Dyrektor Zespołu Szkół w Kaliszu Pomorskim Pan Maciej Rydzewski wraz z uczniami klasy wojskowej oraz przedstawiciele Bastionu Tradycji i mieszkańcy naszej gminy.
W swoim przemówieniu Burmistrz Krzysztof Kurowski podkreślił, że historia Kalisza Pomorskiego jest nierozerwalnie związana z historią amerykańskich sił zbrojnych, a symboliczna obecność Stanów Zjednoczonych w tym miejscu jest nie tylko znakiem pamięci, ale również dowodem na trwałe partnerstwo i wspólne wartości.
„W tym miejscu Stany Zjednoczone Ameryki mają swoją odrobinę naszej polskiej, kaliskiej ziemi” – mówił burmistrz, przypominając o heroizmie załogi „Popcorn Fort” i konieczności przekazywania tej historii kolejnym pokoleniom.
Uroczystość zakończyła się złożeniem kwiatów i zapaleniem zniczy przy pomniku upamiętniającym ofiary katastrofy oraz wspólnym odśpiewaniem hymnów narodowych Polski i Stanów Zjednoczonych.
Dziękujemy wszystkim uczestnikom za obecność i wspólne oddanie hołdu tym, którzy polegli w imię wolności. Pamięć o ich poświęceniu wciąż żyje – i będzie żyła tak długo, jak my, ich spadkobiercy, będziemy o niej mówić.