Kościół pod wezwaniem Świętego Izydora Oracza z I połowy XIX wieku. Zbudowany w latach 1826-1827 według projektu Karla Schinkla, na miejscu wcześniejszej świątyni.
Wokół niej znajdował się – przypuszczalnie – dawny cmentarz przykościelny. Obecnie brakuje śladów nagrobków, czy elementów sepulkralnych. Poświęcony 1 grudnia 1945 roku jako świątynia rzymskokatolicka. Jest to świątynia salowa, bez-wieżowa, orientowana, murowana z cegły ceramicznej, otynkowana. Przy kościele znajduje się współczesna dzwonnica kozłowa oraz dzwon z 1826 roku o średnicy 68 centymetrów.
