Z kart historii
Niemiecka nazwa Alt Stűdenitz. Nazwa pochodzi od rzeki Studniczanki oraz jeziora Czarcie (obecnie Czarne). Z dokumentów znana jest od 1337 roku. Jest to wieś o rodowodzie średniowiecznym. Do XVIII wieku należała do rodu von Gűntersberg a majątku von Gruthow. W 1855 roku majątek należał do braci Glahnów.
Wszystkie informację dotyczące historii wioski zostały zaczerpnięte z książki Grzegorza Jacka Brzustowicza, “Rycerze i Młyn Szlifierski”, Kalisz-Choszczno 2004.
Czasy obecne
Stara Studnica leży na trasie Kalisz Pomorski – Złocieniec. Położona jest na wzniesieniu 6,5 km od Poźrzadła Wielkiego i 12 km od Kalisza Pomorskiego. Ze Starej Studnicy można dojechać też do Mirosławca. Otaczają ją lasy, jeziora i łąki. Znajduje się tu jedyna w okolicy odkrywka skał gnejsowych przy wąwozie znajdującym się na trasie do Sienicy, oraz głaz narzutowy o wysokości 2 m i obwodzie 10,2 m. Wśród zabytków Starej Studnicy znajdują się:
Dwór z zespołem dworsko-parkowym neoklasycznym. W parku rosną bardzo stare kasztanowce oraz potężne lipy o obwodzie 600 i 400 cm. Jest to obiekt murowany z cegły, podpiwniczony. W piwnicach znajdują się sklepienia odcinkowe. Stropy drewniane. Od wschodu i południa dwór otoczony jest parkiem.
Spichlerz ryglowy murowany z końca XIX wieku. Jest to obiekt murowany ze stropami i belkami drewnianymi 3 poziomowy. Służył do przechowywania zboża.
Murowany dom mieszkalny nr 25 z początku XX wieku. Dawna plebania – obecnie nie zamieszkany.
Cmentarz z połowy XIX wieku z zachowanym układem przestrzennym, nagrobkami i drzewostanem.
Pamiątkowa tablica z nazwiskami żołnierzy niemieckich mieszkających w Studnicy a poległych w czasie I wojny światowej.
